Opolskie: Pokój czyli (o)Polskie Karlsruhe, 20 sierpnia 2025

[Comen]

Miejscowość w sercu Borów Stobrawskich na trasie PKS-ów z Opola do Namysłowa. Wizyta moja tam trwała może z 3 godziny, połączyłem ją ze zwiedzaniem Muzeum Piosenki Polskiej w Opolu i spacerem po tamtejszej starówce.

Muzeum Piosenki.jpg

Na opolskiej starówce.jpg

Pokój zwany dawniej z niemiecka Carlsruhe jest dość ciekawą jednostką osadniczą. Przed wojną na środku głównego ronda znajdował się pałac możnego rodu Wirtembergów. Był on wzorowany na posiadłościach zachodnioniemieckich w dzisiejszym Karlsruhe w Wirtembergii. Dziś jedynym śladem tamtego założenia jest stare drzewo.

Główne rondo w Pokoju.jpg

I oczywiście gwiaździsty układ ulic we wsi przypominający zresztą poniekąd sieć urbanistyczną Karlsruhe. Przy głównym rondzie znajduje się przystanek autobusowy. Jedna oś drogowa prowadzi do ewangelickiego zboru.

Zbór ewangelicki.jpg

Przy nim znajdują się posągi kompozytora Carla Marii Webera, który w swoim czasie pomieszkiwał w tutejszym pałacu oraz Ferdinanda von Richthofena słynnego niemieckiego geologa, badacza chińskich lessów urodzonego w tej miejscowości.

Carl Maria von Weber.jpg

Ciekawym miejscem jest sąsiedni stary cmentarz ewangelicki z ozdobnymi nagrobkami i stelami opisanymi tradycyjną szwabachą.

Stary cmentarz w Pokoju.jpg

Stela.jpg

Wnętrze zboru zwiedzać można tylko raz w tygodniu po niedzielnym nabożeństwie. Po przeciwległej stronie ronda znajduje się kościół katolicki.

Kościół katolicki.jpg

Ten na odmianę jest otwarty i łatwo dostępny.

Wnętrze kościoła.jpg

Kamienny krzyż przed wejściem także z inskrypcjami po niemiecku.

Kamienny krzyż.jpg

W tym języku są także epitafia w przedsionku. Na zapleczu natomiast bardziej współczesna grota lurdzka.

Grota z Lourdes.jpg

Najciekawszym obiektem we wsi jest dawny park pałacowy, ładnie odrestaurowany w ostatnich latach.

Wejście do parku.jpg

Znajdują się tutaj baseny wodne, klomby kwiatowe, pamiątkowy głaz czy rodzaj labiryntu roślinnego.

Sadzawka.jpg

Kamień pamiątkowy.jpg

W odbudowanej oranżerii mieści się kawiarnia. Jedyną pozostałością po dawnym budynku jest fragment ceglanego komina.

Stary komin.jpg

Na szybach oranżerii wiszą tablice informacyjne o historii miejsca, w tym o tutejszych damach, które dostąpiły rozlicznych zaszczytów. Jedną z nich była carowa Maria Fiodorowna. Cokolwiek można powiedzieć nie grzeszyły jednak specjalną urodą. Przynajmniej jeśli się popatrzy na zdjęcia i rzeźby. W głębi parku na wyspie na stawie znajdują się ruiny dawnej herbaciarni.

Ruiny.jpg

Obiekt zawalił się niedługo po wybudowaniu i został przekształcony w romantyczna ruinę. Niedaleko od niego znajduje się niewielki kopiec, tzw.wzgórze błyskawic z drewnianą altanką.

Altana na górze błyskawic.jpg

To już park angielski. W jego obrębie też jest dużo posągów. Najciekawszy z nich jest śpiący lew na cokole przypominający nieco podobne rzeźby z Olsztynka czy bytomskiego rynku.

Śpiący lew.jpg

Wiele z dawnych parkowych posągów zostało zdekapitowanych w dość identyczny sposób. Dzisiaj stoją zatem w przestrzeni parku same torsy antycznych bożków czy nimf.

Zdekapitowana Diana.jpg

W okrągłej altanie z klasyczną kolumnadą jest popiersie księcia Wilhelma Eugena.

Rotunda.jpg

Jeszcze w dalszych partiach parku dojść można do wysokiej kolumny obrośniętej różanecznikami. To przedwojenny pomnik Germanii, dziś termin ten chyba nie jest używany w opisie.

Kolumna w różanecznikach.jpg

Założenie parkowe rozciągało się dalej aż do kompleksu stawów w sercu lasu. Duża jego część jest nadal zaniedbana. Bez wątpienia można by tam jeszcze pochodzić mniejszymi lub większymi bezdrożami w poszukiwaniu starych rzeźb i dawnych budowli parkowych. W sumie bylem trochę ograniczony kursami autobusu. Po drodze mija on miejscowość Czarnowąsy z drewnianym kościołem i ciekawą panoramą industrialną elektrowni Opole.

Elektrownia Opole.jpg

[gar]

Park w Pokoju wygląda zadziwiająco dobrze. Z moich pobytów w nim sprzed kilku - kilkunastu lat pamiętam obraz nędzy i rozpaczy.

[Comen]

Bardzo ładne miejsce i całkiem sporo spacerowiczów - głównie miejscowych jak mniemam.