Góry Stołowe: Białe Skały i Kopa Śmierci 22 września 2025

[Comen]

Kontynuując trasy górskie w ramach wyjazdu na Ziemię Kłodzką przeszliśmy z tadeksem ciekawą trasę w Górach Stołowych. Pogoda w poniedziałek zmieniła się radykalnie. Rano nie padało wprawdzie jeszcze, ale temperatura spadła o jakieś 10 stopni i było pochmurno. Ruszamy z rynku w Dusznikach. Pierwszy dość długi odcinek asfaltem do wsi Łężyce.

Konie.jpg

Po drodze pasące się stada koni oraz dość intrygująca agroturystyka reklamująca się informacją o najniższej wieży widokowej w Polsce. W sumie to jej nie widać. Może chodzi o jakiś taras przed domem.

Agro wieża.jpg

Szlak niebieski prowadzi potem łąkami i zagajnikami podchodząc pod główny masyw Gór Stołowych.

Szlak za Łężycami.jpg

Krowa.jpg

Mijamy granicę parku narodowego.

Granica parku.jpg

Strome podejście to odcinek wyprowadzający na Skały Puchacza. Prosto w górę. Środek ścieżki wytycza jakaś osobliwa kamienna zjeżdżalnia. Po bokach fragmentarycznie zachowały się kamienne schody.

Podejście pod Skały Puchacza.jpg

Wchodzimy w niszę dawnego kamieniołomu na Skałach Puchacza a potem zachodem umocnionym łańcuchami na górną platformę stoliwa. Ze Skał Puchacza mamy ładne widoki na okoliczne góry.

W stronę Urwiska Batorowskiego.jpg

Oglądamy je także kończąc pętlę.

Ze Skał Puchacza.jpg

Zmieniamy teraz szlak na zielony i przechodzimy płasko pomostem na torfowisku.

Kładka na torfowisku.jpg

Wraz ze szlakiem żółtym kierujemy się w stronę Białych Skał. Ścieżka przewija się przez kilka kolejnych masywów skalnych.

Międzyskalna kotlinka.jpg

Schodki i drabinki.

Schodki w Białych Skałach.jpg

Kotlinki i wąskie przejścia pomiędzy skałami.

Przesmyk w Białych Skałach.jpg

Są też tablice informujące o geologii obszaru.

Tablica informacyjna.jpg

Zachodnią część masywu szlak trawersuje stokiem poniżej.

Białe Skały.jpg

W dwóch miejscach można podejść wyżej pod same skały.

Wisząca skała.jpg

Trzeba uważać zwłaszcza w zejściu, bo drewniane schodki są często wychylone od pionu i śliskie od piasku. W otoczeniu skały piaskowcowe najmłodsze w Sudetach. Te po tej stronie masywu faktycznie przyjmują biały kolor, stąd nazwa. Tablice pokazują ich pierwotne położenie na skarpie oceanicznego szelfu. Poniżej skał leżą wielkie kamienne bloki - świadectwo zdarzających się od czasu do czasu obrywów.

Przy głazie.jpg

Docieramy na Lisią Przełęcz. Stąd krótkim podejściem wychodzę na Fort Karola. Z platformy jest doskonały widok na Szczeliniec i Karłów położony u podnóża góry.

Szczeliniec z Fortu Karola.jpg

W tle częściowo zamglone Góry Sowie.

Góry Sowie z Fortu Karola.jpg

Po krótkim odpoczynku przy wiacie parkingowej ruszamy na drugą część pętli za szlakiem niebieskim.

Lisia Przełęcz.jpg

Szczyt Narożnik otwiera kolejne panoramy, które podziwiać można z płaskiego szczytu obrywającego się urwiskiem. Faktycznie przypomina narożnik.

Błędne Skały z Narożnika.jpg

Miejsce upamiętnia zabójstwo dwóch studentów wrocławskiego Uniwersytetu Przyrodniczego, jakie zdarzyło się tutaj w 1997 roku. Tajemnicza i niewyjaśniona sprawa być może związana z wątkiem neonazistów.

Tablica o morderstwie.jpg

Pobliski szczyt nosi nazwę Kopa Śmierci, aczkolwiek nie ma to związku z rzeczoną zbrodnią. To tłumaczenie dawnej niemieckiej nazwy Totenkopf. Odnosi się ona do skały na wschodnim zboczu przypominającej trupią czaszkę. Można do niej zejść ze szlaku krotką ścieżką rozpoczynającą się zielonymi schodkami - drabinką.

Skalna Czaszka.jpg

Skały po tej stronie masywu nie osiągają może takiej wysokości jak Białe Skały, ale też długi czas wędrujemy kamiennym labiryntem z fantazyjnymi skałkami.

Piesek.jpg

Labirynt na Kopie Śmierci.jpg

W kilku miejscach mijamy punkty widokowe na południowej krawędzi masywu.

Widoki na południe.jpg

Przechodzimy też kilka wiatrołomów. Ścieżka została na tym odcinku przetarta, ale wiele innych szlaków w Górach Stołowych jest z tego powodu zamknięta.

Wiatrołom.jpg

W Dusznikach meldujemy się przed godziną 15. Po wizycie w Biedronce zaczynają się opady deszczu. Zdążyliśmy.

[Adler]

Dopowiem, że Totenkopf to w tłumaczeniu bardziej Trupia Czaszka (symbolicznie) niż Kopa Śmierci. Klimatyczne miejsce zwłaszcza nocą.

[Comen]

Byłeś tam nocą?

[Adler]

Nie mogłem być, bo to jest zabronione w Parku Narodowym Gór Stołowych. To tylko moje podejrzenia.

[Comen]

Noc helloweenowa. Świeczki w tych "oczodołach". Mogłoby być "klimatycznie".

[Adler]

Czytałem, że w PNGS obowiązują opłaty tylko na Szczeliniec i Błędne Skały. A w tym fragmencie parku spotkaliście pracowników pn na szlaku?

[tadeks]

Strome podejście to odcinek wyprowadzający na Skały Puchacza. Prosto w górę. Środek ścieżki wytycza jakaś osobliwa kamienna zjeżdżalnia. Po bokach fragmentarycznie zachowały się kamienne schody.

Ta tajemnicza zjeżdżalnia, to stara pochylnia służąca do transportu bloków kamiennych z wyrobiska kamieniołomu piaskowców istniejącego od drugiej połowy XIX wieku do lat pięćdziesiątych XX w. w pd. skalnych urwiskach Skał Puchacza.

[Comen]

Czytałem, że w PNGS obowiązują opłaty tylko na Szczeliniec i Błędne Skały. A w tym fragmencie parku spotkaliście pracowników pn na szlaku?

Turystów trochę spotkaliśmy, ale pracowników parku wśród nich raczej nie było. Brak informacji o opłatach.

[Adler]

Robiłeś jeszcze coś górskiego po tym, jak Tadeks wyjechał?

[Comen]

W sumie nie, chociaż skały w Adrspachu to może i trochę górski teren. Rozgrzać się można.

[Adler]

Byłem tam 13 lat temu:
viewtopic.php?f=320&t=1554
Ciekawe, czy się coś zmieniło. Rozbudowali parking? Płatny? W dalszym ciągu tak dużo Polaków?

[Comen]

Sądząc po rozmowach to tak z 80% odwiedzających to Polacy, reszta Czesi i Niemcy.

[gar]

Parking duży (ale w sezonie miejsc brakuje) i od lat płatny.