Małopolskie: Szukając złotej jesieni. Dwie dolinki podkrakowskie 31 października 2025

[Comen]

Złota jesień wprawdzie już trochę zaawansowana, bo chyba ładniej było tydzień temu.

Niebo w kałuży.jpg

Ale dzień pogodny, ciepło i jeszcze tego złota, brązu i czerwieni sporo w naturze.

Modrzewie.jpg

Las w Będkowskiej.jpg

Długi spacer głównie wzdłuż niebieskiego szlaku Warowni Jurajskich, jednego z trzech długodystansowych na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, biegnącego z Rudawy do Mstowa.

Szlak Warowni Jurajskich.jpg

Większość trasy była mi znana, nie szedłem chyba wcześniej jedynie małym odcinkiem ponad Doliną Prądnika oraz krawędzią wierzchowiny ponad OPN od parkingu w Czajowicach do drogi na Olkusz w Jerzmanowicach.

W ojcowskim wąwozie.jpg

Ponad Doliną Prądnika.jpg

Ze Skały zszedłem asfaltówką w dół do doliny Prądnika.

Droga ze Skały.jpg

Dawno nie szedłem tą trasą, raczej wybierałem inne dojścia np. przez Grodzisko, czy ze Smardzowic.

Pochylec.jpg

Kilka innych ciekawych miejsc w samym Ojcowie np. figura Matki Boskiej w grocie i kaplica "na wodzie".

Figura Matki Boskiej z Lourdes.jpg

Kaplica na Wodzie.jpg

Mural ojcowski.jpg

Po wielu latach odwiedziłem zamek ojcowski.

Wejście na zamek Ojcowski.jpg

Wystawa znajduje się w wieży bramnej i stołpie.

Wzgórze zamkowe w Ojcowie.jpg

Głównie stare zdjęcia i materiały piśmienne. Dziwne, że nie zachowało się prawie nic z wielowiekowej spuścizny starostwa ojcowskiego. Na jego czele stała m.in. sama królowa Bona Sforza.

Makieta zamku.jpg

Na wzgórzu zamkowym jest też nowa platforma widokowa.

Nowa platforma widokowa.jpg

W dół Doliny Prądnika docieram pod Krakowską Bramę i grupę skalną Rękawica i stąd wspinam się do góry do wspomnianych Czajowic.

Rękawica.jpg

Źródełko Miłości.jpg

Krakowska Brama.jpg

Wąwóz Ciasne Skałki.jpg

Dalej odcinek biegnie naprzemiennie łąkami i lasem ponad Wąwozem Jamki.

Łąki i las.jpg

Sam wąwóz to niestety rezerwat ścisły i aby tam wejść trzeba mieć pozwolenie parku. Jest tam podobno sporo ciekawych skał i wiele jaskiń. Malownicze skraje lasu.

Krzyż na granicy parku narodowego.jpg

Stare buczyny.

Im dalej w las tym więcej drzew.jpg

Zdobywam Skałkę Jerzmanowicką (502 m npm) chyba nadal uważaną za najwyższe wzniesienie w obrębie Wyżyny.

Skałka najwyższe wzniesienie jury.jpg

Podejście bez szlaku, dość stromą, "dziką" percią. Na sąsiednich skałkach dwóch wspinaczy. Sama Skałka zwieńczona jest wysokim betonowym słupem z jakimś nadajnikiem.

Słup na szczycie Skałki.jpg

Są tam też intrygujące dziurawe skały. Nie jestem pewny czy to lokalny wapień czy jakieś nawiezione tu struktury betonowe.

Dziurawe skały.jpg

Widoki rozległe.

Panorama ze Skałki na wschód.jpg

Dostrzegalne szczyty beskidzkie, ale Tatr nie widać. Mimo wszystko dzień z lekką mgłą w powietrzu.

Panorama z Iglicą.jpg

Przy zejściu do Doliny Będkowskiej polecam wejście do "dzikiej" jaskini Łabajowej (pobliska Nietoperzowa jest dostępna do zwiedzania z przewodnikiem). Wielki otwór jaskini Łabajowej jest zatarasowany olbrzymim głazem, który oderwał się ze stropu.

Wejście do jaskini Łabajowej.jpg

Mimo to we wnętrzu panuje jedynie półmrok, co powoduje, że jest tam fajny "klimacik". Komora jest bardzo wysoka, choć jej dno podnosi się dość stromo w górę. Dalej nie szedłem, ale być może, że są tam jeszcze jakieś boczne korytarze.

Wnętrze jaskini.jpg

Górna część doliny Będkowskiej jest sucha. Dopiero po jakichś dwudziestu minutach od jaskini Łabajowej mijamy krasowe źródło Będkówki, rozlane w mały stawek.

Źródło Będkówki.jpg

Poniżej jest wodospad Szum, skalna iglica, a na drugim brzegu rzeki oblegana przez wspinaczy skałka Babka nazywana popularnie "Dupą Słonia".

Wodospad Szum.jpg

Iglica w Będkowskiej.jpg

Chwilę przerwy robię pod Brandysówką u podnóża Sokolicy.

Sokolica w Będkowskiej.jpg

Kompleks skalnych zboczy po tej stronie Doliny Będkowskiej chyba wygrał dzisiejszy "konkurs" na najładniej prezentujące się miejsce w kolorach jesieni.

Stoki w czerwieni.jpg

Zbaczam szlakiem żółtym, który prowadzi do położonych na wierzchowinie Będkowic.

Uwaga Płazy.jpg

Można by jeszcze kontynuować wędrówkę Jarem Kobylańskim, ale pora już dość zaawansowana jak na przełom października i listopada. Więc, żeby nie kończyć szlaku po ciemku wsiadam w miejski autobus w Będkowicach, kończąc 5-godzinny spacer.

[Adler]

Masz może zdjęcie z tej nowej platformy widokowej? Ciekawy teren, który mam w planach w nowym roku.

[Comen]

Chodzi o tą przy zamku ojcowskim? Mam tylko trochę jest pod słońce.

Z platformy1.jpg

Z platformy2.jpg