turystycznie-forum.pl

Która z polskich starówek najbardziej się Wam podoba?
Bo dla mnie zdecydowanie najpiękniejsza jest krakowska; potem sandomierska no i zamojski rynek.

Dodałbym jeszcze Toruń i Chełmno. W Lublinie i Przemyślu też całkiem ciekawie

no to jeszcze Gdańsk

Zdecydowanie lubelska, o czym już skrobałem w okolicach stycznia ubiegłego roku, ponieważ wygląda, zwłaszcza nocą, jak żywcem przeniesiona jeśli nie ze średniowiecza, to z całą pewnością z renesansu. Pokażcie mi drugą taką w Polsce!

Mój nr 1 (też już kiedyś wspominałem) to Gdańsk. <tak>
Ciągle niedoceniane, a ładne: Poznań, Cieszyn i Bydgoszcz.

Przemek pisze:Mój nr 1 (też już kiedyś wspominałem) to Gdańsk

A mój nr 2 (zwłaszcza ulica Mariacka, jedna z najbardziej magicznych jakie moje gały widziały).

Dodam Kazimierz Dolny nad Wisłą, mały ale klimatyczny rynek. Poza sezonem fajne miejsce na weekendowe wypady :)

W Polsce też mamy taki podział że na ziemiach byłego zaboru pruskiego prawie każde miasteczko ma starówkę z dość wysokimi ceglanymi lub kamiennymi kamieniczkami. Najwięcej takich jest w Wielkopolsce i na Dolnym Śląsku gdzie zniszczenia wojenne były trochę mniejsze. W Małopolsce bywają miasteczka gdzie wokół rynku stoją zwarte ale często drewniane, parterowe domki, np. Czchów, Lanckorona, Zakliczyn. Także w Świętokrzyskim dominuje zabudowa parterowa. Najgorzej jest chyba na wschodnim Mazowszu czy Podlasiu a tam rynki bywają nieproporcjonalnie duże w stosunku do zabudowy.

Bo tam miasta były drewniane, słabo fortyfikowane (albo w ogóle), bo mieszczanie byli biedni i nie stać ich było na ceglane domy a tym bardziej na mury. Takie miasta często szły z dymem, palone czy to przez Tatarów, czy zwykłe pożary, zaraz potem były odbudowywane, z drewna oczywiście, więc z przestrzenią nie trzeba się było liczyć. Stąd potężne rynki. Drugi powód tychże wielkich rynków to dominacja w tychże miastach Żydów (nawet 99 procent jak w Izbicy), którzy musieli gdzieś robić geszefty

Jak dla nas to:
Kraków, Toruń, Gdańsk

Dla mnie zdecydowanie Toruń, uwielbiam klimat tego rynku - Kraków mam każdego dnia, dlatego pewnie nie docenia się tego w taki sposób, to obyło się - jednak rynek też zalicza się do ulubionych, jest klimat mimo wszystko - chociaż pierników przy pomniku Koparnika (tych rumowych) nawet dobra krakowska knajpa tylu Stil na Brackiej mi nie zastąpi :) PYCHA!

Osobiście pochodzę z Krakowa i może nasz Rynek Główny widuje stosunkowo często, jednak zawsze, gdy nim spaceruje, czuje jakiś rodzaj magii :) Stawiam na Krakowski :)

OrlaBaszta.pl pisze: pierników przy pomniku Koparnika (tych rumowych) nawet dobra krakowska knajpa tylu Stil na Brackiej mi nie zastąpi PYCHA!

Fakt, niby pierniki te same, ale tylko na toruńskim rynku tak smakują... <lol>

Jeden z najdziwniejszych rynków w Polsce znajduje się w Tucznie, małym miasteczku na pograniczu Wielkopolski i Zachodniego Pomorza. Przed II wojną światową bodaj też było to miasto graniczne po niemieckiej stronie. Po przejściu frontu 90% starówki zniknęło. Pozostał pusty plac brukowy otoczony w większości zieloną łąką. Taki mini Kostrzyn. Nie wiem czy dla tej atrakcji pojechałbym do Tuczna, na szczęście niedaleko jest zamek i stary kościół parafialny, w każdym razie rynek dość nietypowy - jak w ghosttown.

Na północy Polski sporo jest takich starówek, które mogą zaskoczyć lub zadziwić - niestety nie historyczną zabudową, ale takimi atrakcjami jak przyroda (Tuczno), betonowe klocki (Malbork), brak połowy rynku (Zalewo) itd.

Ja z racji lokalizacji najbardziej związany jestem ze starówką warszawską. Mam z nią związane fajne wspomnienia z dzieciństwa, gdy często z rodzicami na niej bywaliśmy w niedzielne i świąteczne popołudnia. Obecnie lubię ją zwłaszcza w zimę wieczorową porą, szczególnie gdy ludzi jest mniej (co nie jest łatwo trafić). No i od kilku lat uskuteczniamy naszą tradycję, gdy 6 stycznia udajemy się na spacer i rodzinny obiad przy okazji imienin starszego syna.
Za małolata bardzo podobała mi się starówka gdańska, ale gdy odwiedziłem ją po latach, jakoś mnie już tak nie oczarowała. Podobnie było z wrocławską - chyba miałem za duże oczekiwania. Za to spodobał mi się kameralny rynek w Ostrowie Wielkopolskim, który wieczorem miał całkiem przyjemny klimat.

Kraków ma starówkę dużą jak na polskie realia. Konkurować z nim w tym względzie może co najwyżej Gdańsk, Toruń czy Wrocław. Ale starówki bardziej kameralne też potrafią być interesujące. Warszawa jest w tym względzie całkiem, całkiem - może dlatego, że starówka szczęściem nie jest obecnym śródmieściem stolicy, więc to taka klimatyczna i spokojna enklawa nawet jeśli nieautentyczna. Z ostatniego wyjazdu to w tej kategorii Lublin. Pięknie zdobione kamienice, harmonia zabudowy i wież górujących nad miastem, urocze zakręty uliczek, kilka zaułków i trzeci wymiar: starówka położona jest na krawędzi wzgórza.