turystycznie-forum.pl

Coraz częściej można spotkać rodziców z małymi dziećmi podczas wyjazdów wakacyjnych i innych, zwiedzających nie tylko miasta ale również szlaki górskie.

Co myślicie o zabieraniu dzieci na różnego rodzaju wyjazdy? Planując taką podróż o czym warto pamiętać? Może polecacie ciekawe miejsca z udogodnieniami wszelkimi dla dzieci jak i rodziców?

A także porozmawiajmy o przydatnym sprzęcie ;-)

Czekam na Wasze odpowiedzi :-)

Rodzicie musza mieć naprawdę dużo wiary, że dzieciaczki dadzą radę, przejśc jakiś szlak...lubie podziwiac takie rodziny na szlaku, ale jak to wygląda od wewnatrz to nie wiem...zazwyczaj tata jest obładowany: smakołykami, higienicznymi przyborami, zabawkami, pluszakami:)

Ja zmieniłam swoje zdanie po tym jak w mojej rodzinie pojawiło się kilka małych człowieczków.

Kilka razy byłam na wycieczce z rodzinami z małymi dziećmi. Uważam to trochę za głupotę bo właśnie tak jak napisała ziuba ojciec najczęściej obładowany torbami bo wiadomo trzeba mieć niemalże wszystko. Okropna męka w autokarze kiedy dziecko chce spać a reszta się bawić. Plan wycieczki też raczej nie dostosowany dla nich. Albo się nudziły kiedy przewodnik coś opowiadał albo biegały w muzeum i wypraszano rodziców. Wspomnienia dla dzieci- żadne, dla rodziców- większe zmęczenie jak w normalnym dniu.

A teraz to co obserwuję w swojej rodzinie ;-) być może jest to spowodowane nadmierną wrażliwością rodziców :roll: ale o turystyce raczej mówić nie można. Każdy wyjazd jaki był w planach nie znalazł finału bo oni nie zostawią dziecka z dziadkami. Chętnie by zabrali je ze sobą, ale w hotelach dla dziecka są złe warunki. Bo dziecko jest nauczone być w domu i może trudno znieść zmianę otoczenia i wiele, wiele innych czynników. Szczerze powiedziawszy to jestem załamana jak tego słuchać. :shock:

Nie zgadzam się z tym co zostało napisane. Sama mam troje dzieci i uważam, że to rodzice poiwnni wiedzieć jak i czym zainteresować sowje dzieci. Jeśli zabiera siędo muzeum trzyletnie dziecko, to rzeczywiście może się nudzić, dlatego trzeba mu zapewnić rozrywki dostosowane do jego wieku. Albo wybeirać miejsca zgodne z zainteresowaniami. Poza tym jeśli gdzieś wybieramy się w góry, to każdy ma swój plecak, a w nim wodę, kanapkę, chusteczki, batonika (wiadomo że wtedy plecak łatwiej się niesie) i nikt nie narzeka.

Wszystko zależy od wieku dziecka. Na razie nie wyobrażam sobie wycieczki autokarowej. Samochodem owszem. Mój smyk ma dopiero 14 miesięcy i na razie nie planuję dłuższych wycieczek, choć niedawno pojechaliśmy na weekend do Krynicy i było wspaniale. Synkowi się podobało. Przy posiłkach był duszą towarzystwa

. Towarzystwo było wyrozumiałe i bardzo pomocne.

Pozdrowka

Jestem wielkim zwolennikiem podróżowania z dzieciakami. Podróż taka wymaga odpowiedniego przygotowania i zaplanowania, ale daje masę przyjemności całej rodzinie!

Od dawna podróżujemy z dzieciakami i nie wyobrażam sobie innego scenariusza. Nie mówię, żeby zabierać maluchy na wymagające szlaki górskie, ale jest masa miejsc, gdzie świetnie można spędzić czas z całą rodzinką. Mam nadzieję, że w kolejnych wpisach uda mi się Was do tego przekonać :)

Na początek inspiracji miejsc wartych odwiedzin z dzieciakami, polecamy Park Dinozaurów w Łebie.

Tutaj: http://www.lebapark.pl/" onclick="window.open(this.href);return false; znajdziecie wszystkie potrzebne informacje, a od siebie powiem Wam, że nie tylko dzieciaki będą zachwycone :)

P.S. Są na forum mamusie i tatusiowie?

Truskawka pisze:Są na forum mamusie i tatusiowie?

Jasne, że tak.

Myślę, że lepszym pomysłem byłoby dodawanie konkretnych propozycji wycieczek do działu "Kraj", podzielonego na subregiony. Będzie bardziej przejrzyście. ;-)
W tym wątku zostalibyśmy wtedy przy poradach, opiniach.

OK. Inspiracje pomysły na wycieczki będziemy wrzucać tam, jednak zaznaczam, że będą pisane "pod dzieciaki" - czyli miejsca gdzie warto zabrać maluchy.

temat padł, a ważny.
ja, mama, jeżdzę ze swoimi malcami już od maleńkości. byłam z 3 miesięczna córcią na rodos, potem w andaliuzji a niedawno już z dwiema w sopocie.
jak na razie to duża przygoda dla mnie ale i one choć młode chłoną nowe wrażenia. ale staram sie nawet w takich okolicznościach dostawać sie do wymagań ich wieku i rytmu dnia.
taka właśnie porada.
a przed wyjazdem warto też zrobic listę nieoczywistych rzeczy, które na codzień nam sie przydają.

Uwazam ze to bardzo fajna sprawa kiedy mozna z dzieckiem gdzies wyjechac bo coraz wiecej hoteli ma stwarzane warunki dla rodzicow.

Podróże z dzieckiem?
Tylko o jakie chodzi. Jeśli o podróże turystyczne to jak najbardziej. Dziecko przyzwyczaja się do turystyki i gdy dorośnie mamy już zaprawionego turystę.
Jako że moje podróże turystyczne odbywają się w zasadzie na pojazdach to od młodych lat zabierałem swoje dzieci [3+5 lat} motocyklem i namiotem na różnego rodzaju wycieczki po Dolnym Śląsku.
Kiedy dzieci porosły i mam już wnuki zabieram je [wnuki] już lepszym sprzętem [przyczepa kempingowa] na dalsze wycieczki po kraju. A to Bieszczady, a to Beskidy, a to Mazury i w wiele innych miejsc.
Z racji tego iż interesuje mnie karawaning to jeździmy często na zloty karawaningowe. Jadąc na zlot wybieramy miejsca przydatne dla maluchów. Place zabaw, Parki Jurajskie itp.
Dodam że moje pociechy mają i miały wcześniejsze wiek który pozwala im już samodzielnie iść i coś tam taszczyć ze sobą <lol> Nie wybieramy się na górskie szlaki bo to i dla nas już męczące ale np.po Górach Stołowych to czemu nie.
Pamiętam jak byliśmy na Śnieżce 28 grudnia, piękna słoneczna pogoda. W Karpaczu sucho im wyżej tym więcej śniegu. Wyjazd na górę wyciągiem, dalej pieszo.Ile było zabawy że dzieciaki mogły się wytarzać w śniegu. Po zejściu były spokojne jak baranki, nic tylko spać. <lol>

Tego roku w lipcu, byłem z żoną i dziećmi u brata w Sligo, na północy Irlandii. Wyprawa się udała. Nabraliśmy nowych doświadczeń. Była to pierwsza wspólna wycieczka do innego kraju. Przy okazji pierwszy raz lecieliśmy samolotem.
Dzieciaki w wieku: 3 lata i rok zniosły podróż bardzo dzielnie. Cała wyprawa trwała 12 godzin w jedną stronę.
Czego się nauczyłem?
Bagaże pakujemy do walizek na kółkach, które można spiąć paskami.
W samolocie nie siadamy za innymi dziećmi. Mój synek płakał na cały samolot, ponieważ chłopiec przed nim miał dwa autka, którymi nie chciał się wspólnie pobawić. Mieliśmy oczywiście swoje samochodziki, ale w takim przypadku, to nie miało znaczenia.
Przy okazji uświadomiłem sobie, że gdy ostatni raz byłem na forum miałem tylko syna. Teraz mam też córkę.

Gratuluję więc syna i córki <brawo>

Dziękuję Comen.

Zauażam, że rodzice zabierają na wycieczki coraz mniejsze dzieci. To dobrze ;-) dzisiaj oglądałam program z udziałem niezwykłej rodziny, która podróżuje z synem. Warto zaglądnąć na ich stronę-może kogoś zainspiruje: TUTAJ

Trzeba jedno powiedzieć, że dzieciak się na ogląda wspaniałych górek, tak mając kilka lat zaliczyć np. Mulhacen, Veletę, Olimp, Korabi i prawie Musałę. Ciekawe czy w przyszłości sam będzie chodził po górach

Co do Mikołaja to faktycznie zwiedził już sporo, ale ma fantastycznych rodziców z wielka pasją. Ich podróże to coś więcej. Ja również z swoim synem podróżuję, choć on już interesuje się swoimi sprawami. Nawiązuje kontakt w czasie podróży z rówieśnikami pomimo bariery językowej. Staramy się w czasie wyjazdu wyszukać dla każdego coś ciekawego (tak układamy plan podróży - on oczywiście bierze udział w planowaniu). Uważam, że dzieciaki w czasie takich wyjazdów uczą się cierpliwości (bo trzeba poczekać na coś np. picie, przyjemność czy coś innego), tolerancji dla innych kultur, własnej samodzielności, dyscypliny i obserwacji świata. Co najważniejsze taki wolny czas spędzamy w gronie rodziny, mamy czas tylko dla siebie, bez telewizora, komputera a to jest dla nas najważniejsze w codziennym zabieganym życiu. :>

Moje dzieciaki zaczynały tygodniowe wyjazdy (nieświadomie) - pierwsze w 5 miesiącu życia (Szczawnica), a drugie mając 4 tygodnie (Korbielów). Świadomie (mniej czy więcej) zaczynały około 3 roku życia. Gdy tylko wracamy z wyjazdu już pytają się o kolejny. Córka, w zeszłym roku gdy byliśmy na niedzielnym wypadzie na Stożek, była bardzo rozczarowana, że nie zostajemy na noc. A najlepsze dla dzieciaków są noclegi w stylu: schroniska PTTK, schroniska PTSM i chatki studenckie. Piętrowe łożka lub lotniska, łazienka na korytarzu lub w potoku, studnia, spanie w śpiworze to dla dzieciaków największa atrakcja na noclegu. Warunki hotelowe mają w domu. W tym roku zdążyły być już na Ziemi Kłodzkiej i na Hali Boraczej w Beskidzie Żywieckim i narzekały że trzeba wracać do domu.

Mój też pyta po powrocie, mamo a teraz gdzie jedziemy / :)
Ale teraz trzeba jeszcze poczytać o cenach - bo jak wici niosą to w tym sezonie tanio nie będzie. :[ :[

Stasiala pisze: Ale teraz trzeba jeszcze poczytać o cenach - bo jak wici niosą to w tym sezonie tanio nie będzie. :[ :[

Nie sądzę aby w górach ceny (poza pewnymi wyjątkami) radykalnie skoczyły w górę. Poza schroniskami wciąż jest spory wybór tanich chatek studenckich. A i wypić i zjeść można za rozsądne pieniądze (ostatnio na Stecówce lane piwo było po 4 zł).

gar pisze:(ostatnio na Stecówce lane piwo było po 4 zł)

Podróże z dzieckiem...

? <lol>

Za Tatromianiakiem...

"Wrzuciłam w komentarzu zdjęcie swojego syna z kolegą na Giewoncie oraz zdjęcie przyjaciółki, która weszła pod łańcuchy z córeczką niesioną w chuście. No i zaczęło się" - pisze do nas Ewelina. Dlaczego zabieranie dzieci w góry budzi tyle kontrowersji?

Publikujemy treść rozważań, jakimi podzieliła się z nami Ewelina, matka 6-latka, w którym zaszczepia miłość do tatrzańskich wędrówek:

"Witajcie. Napisałam do Was z taką trochę smutną dla mnie konkluzją a propos zabierania dzieci w góry. Jakiś czas temu umieściliście fotkę starszego pana, który wchodził na Giewont z pytaniem "jaką ty masz wymówkę" (zobacz zdjęcie). Bardzo mi się spodobała i umieściłam pod nim w komentarzu zdjęcia swojego syna i jego kolegi, obydwaj po 6 lat, spod krzyża na Giewoncie oraz zdjęcie mojej przyjaciółki, która weszła pod łańcuchy z córeczką 4-miesiące niesioną w chuście.

No i zaczęło się. Hejt o debilizmie rodziców itd. W zasadzie wrzucono nas do jednego worka z paniami w szpilkach. Zdjęcia usunęłam. W tym wszystkim nie rozumiem jednego (poza ludzką potrzebą negowania i możliwością pisania czegokolwiek w internecie) - dlaczego powszechnie uważa się, że zabieranie dziecka w góry to coś złego? Oczywiście racjonalne i ograniczające ryzyko. I jaki wiek ma być niby tym odpowiednim? Po górach chodzę od dziecka, schodziłam je na studiach i w liceum dosyć dokładnie, mam do nich wielki respekt, a więc chodzę przygotowana, z odpowiednio zaopatrzonym plecakiem, w sensownym obuwiu, ubraniu itd., staram się wybierać również dni z przewidywalną pogodą. Staram się nie ryzykować i w dobrych warunkach cieszyć naturą. Tym bardziej, że mój kolega - ratownik Bartek Olszański - zginął podczas akcji.

Obecnie mam natomiast również 6-letniego syna. W zeszłym roku zaczęłam z nim chodzić, spenetrowaliśmy większość dolinek łącznie z nieco wyższymi podejściami typu Czarny Staw pod Rysami i strasznie mu się spodobało. Zakochał się w górach jak ja. Jest to dziecko aktywne, ćwiczące sztuki walki itd. Nie rozumiem oburzenia, że w tym roku zabrałam go na Giewont. Czy dziecko w tym wieku nie jest sprawniejsze niż tysiące innych osób wybierających tę trasę? Czy moja przyjaciółka, która podeszła pod łańcuchy z 4-miesięczną córeczką (która potrzebuje tylko kontaktu z mamą i karmienia piersią) także zasługuje na krytykę? Zwłaszcza że nie jest to osoba "zielona" w temacie wysiłku fizycznego - jest w formie, biega, bierze udział w maratonach, jeździ półprofesjonalnie na rowerze. Trafiłyśmy na Tour de Pologne i wykorzystałyśmy moment, kiedy w górach było względnie pusto i mogłyśmy coś więcej dzieciakom pokazać.

No właśnie.
Waszym zdaniem jaki wiek dziecka jest tym odpowiednim? <mysli>

To chyba też zależy od ogólnej kondycji dziecka. Nie każde w wieku 6 lat będzie gotowe do wejścia na Giewont. Zresztą dzieci mają może mniej problemu z wchodzeniem w górę bo są lżejsze ale większy z dłuższym marszem bo są mniej wytrzymałe a poza tym jeszcze nie umieją rozkładać sił w takiej wędrówce. Ale uważam że dzieciom warto proponować wycieczki w różne miejsca, także i góry. W końcu podróże kształcą.

Myślę, że mniejsze znaczenie ma tu nawet wiek dziecka ... Za to ogromne wiek rodziców - i mam tu na myśli nie ich wiek wskazywany przez PESEL ale raczej "wiek dojrzałości" a co za tym idzie rozsądek i odpowiedzialność wraz ze znajomością możliwości dziecka i własnych...

turystycznie-forum.pl

Podróże z dzieckiem

Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Re: Podróże z dzieckiem

Podróże z dzieckiem

Podróże z dzieckiem

Podróże z dzieckiem

Podróże z dzieckiem