turystycznie-forum.pl

Nie ukrywam, że poza Kalwarią Pacławską nie miałem jeszcze okazji pochodzić po tych terenach. W miniony weekend zrobiliśmy z Comenem kilka oczywistych miejsc. W sobotę rano Comen podjeżdźa do Tarnowa i ruszamy A4, potem DK 77 do Przemyśla. Stamtąd do Robotycz jest ok. 20 km. Żółtym szlakiem wędrujemy na Kopystańkę, którą polecał tu gar. Miejsce widokowe. Ktoś kiedyś napisał, że są tu piękne panoramy mimo takiej wysokości, tylko 541 m. n.p.m. Potwierdzam. W barwach jesiennych dodatkowy urok. Po zejściu do samochodu podjeżdżamy na chwilę do Posady Rybotyckiej zobaczyć obronną cerkiew św. Onufrego. Miejsce bardzo zaniedbane, bez możliwości zwiedzania wnętrz. Na koniec dniówki szybkie zakupy w Huwnikach i przejazd do Kalwarii Pacławskiej. Tam też nocleg w miejscowym Domu Pielgrzyma. Wieczorem udajemy się do jeszcze na różaniec i zasłonięcie obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej.

Zdjęcia z pierwszego dnia dzisiaj, albo jutro.

Z Kalwarii Można pójść na fajny spacer na zachód słońca na Żytnie (albo z rana na wschód). Polecam

Spokojnie. O tym w drugim dniu.

Zdjęcia z pierwszego dnia:

Ale tam ładnie....

Drugiego dnia było jeszcze ciekawiej. Ok. 22km w nogach. Czuć, ale po kolei...
Bufet w Domu Pielgrzyma otwarty niestety od 9-ej. Zjedliśmy w pokoju wczorajsze zakupy i startujemy o 8.00.

Trasa:
Niebieski szlak graniczny, czyli...Kalwaria Pacławska->Pacław->Mandżocha->Żytne->Przełęcz pod Kiczerą->Paprotno->Suchy Obycz->Przełęcz pod Suchym Obyczem->Połoninki Arłamowskie.

Szlak niebieski na wysokości Połoninek Kalwaryjskich bardzo słabo oznaczony. Po drodze spotykamy Straż Graniczną, która myślała, że jesteśmy "obcymi" na tym terenie. Na szlaku pustki, poza dwoma spotkanymi biegaczami. Wychodząc z lasu mijamy tabliczkę "Uwaga niedźwiedź". Tak sobie myślę, czasem lepiej żyć w nieświadomości.
Na Suchy Obycz - najwyższe wzniesienie na Pogórzu Przemyskim prowadzi żółty szlak. To ten sam, co na Kopystańkę wczoraj, tyle, że od drugiej strony.

Arłamów kojarzymy z pewnym znanym hotelem, ale dziwę się, że turyści siedzą tam przez cały czas, w SPA. Pod nosem mają piękne (odkrycie tego wyjazdu!) panoramy na Połoninkach Arłamowskich. Ale konsekwentnie, niech nadal żyją w nieświadomości. W drodze powrotnej (auto pod bazyliką) Comen nazbierał trochę grzybów. Powrót do domu autostradą, podobnie jak w pierwszą stronę, sprawny.

W innym temacie napiszę o dwóch pewnych ławeczkach. Zdjęcia w kolejnym poście.

Suchy Obycz bez widoków, choć z ładnym lasem bukowym. Ścieżka na szczyt dość słabo przetarta. Widać, że szlak żółty na tym odcinku jest rzadko uczęszczany. Kolonia kozaków (grzybów) rosła dość osobliwie na połonince pod grupą drzew (brzozy z którymi kozaki żyją w symbiozie). Aż dziw że nikt tam wcześniej nie trafił.

Koszmar kandydata na przewodnika - panorama z Kopystańki
Ci którzy siedzą w hotelu w Arłamowie i nie wyściubiają zazwyczaj z niego nosa, zapewne robią tak z powodu ceny noclegów (pakietów). Skoro zapłacili ogromne pieniądze to muszą korzystać z uroków hotelu.

Zdjęcia z drugiego dnia:

Z Połoninek Arłamowskich widać było fragmenty wysokich Bieszczadów, z kolei z Połoninek Kalwaryjskich kilka wybitnych wzniesień po stronie ukraińskiej. Na ostatnim jest widoczna góra Radycz pomiędzy Dobromiłem a Chyrowem. Wspomnieć trzeba jeszcze o opuszczonej wsi Paportno gdzie zachowały się stare sady oraz cerkwisko ogrodzone prowizoryczną zagrodą z krzyżem.

Kilka zdjęć z Kalwarii Pacławskiej. Panoramy, kościół, kaplice i miasteczko.

Wreszcie udało się tym razem zwiedzić źródełko.

Rowerzystów spotkaliście? Bo to takie trochę kultowe podjazdy w okolicach są. I szosa i MTB.

Adler pisze: ↑

19 paź 2022, o 09:03

Wreszcie udało się tym razem zwiedzić źródełko.

Ulubiona pętla mojej mamy. Zejść do źródła i powrót Drogą Krzyżową.

My zjechaliśmy tam autem w drodze powrotnej do Przemyśla.