Małopolskie: W dolinie Popradu 21 stycznia 2024 roku

[Comen]

Trasa, którą przeszedłem w 3/4 po słowackiej stronie, chociaż z Polską cały czas widoczną na drugim brzegu, z widokami głównie na naszą stronę.

Poprad.jpg

Ja szedłem na piechotę, ale poleciłbym szlak głównie na rowery. Praktycznie na całym odcinku biegnie dobra asfaltowa droga.

Zakole.jpg

Nienagannie odśnieżona, choć w ciągu całej kilkugodzinnej marszruty minęły mnie dosłownie 3 samochody. Po drugiej stronie rzeki w tym czasie przejechało pewnie z tysiąc a może i więcej. No i z drogi za Popradem słychać a i oglądać też można czasami kursujące pociągi.

Pociąg w dolinie Popradu.jpg

Trasa jest dobrze oznakowana. Drogowskazy są praktycznie w każdej mijanej wsi i na rozstajach.

Sulin mapa.jpg

Znaleźć też można turystyczne mapy a w kilku miejscach znajdują się zadaszone wiaty.

Wiata turystyczna.jpg

Co do kilometrażów to mam pewien problem, bo chyba przebieg szlaku do Piwnicznej uwzględniał jakąś dłuższą pętlę, skoro jeszcze z okolic Mniszka na znaku było tam ponad 16 km. Podejrzewam jednak, że z Żegiestowa-Zdroju do Piwnicznej zrobiłem te 20 km. Obejść musiałem pięć dużych zakoli rzeki.

Zakole Popradu.jpg

Sam pomysł na tą wycieczkę pochodzi tak gdzieś sprzed 2-3 lat. Wtedy nie dało rady bo mieliśmy covid i na Słowację nie tylko nie dałoby się wejść, ale tamtejsi ludzie nie mogli nawet wychodzić do sklepu.

Lodospad.jpg

Żegiestów-Zdrój
Pierwsze wrażenie całkiem pozytywne. Nowy przyjemny budynek stacji kolejowej z dostępną darmową ubikacją i ciepłą poczekalnią.

Stacja Żegiestów.jpg

Na poziom peronu prowadzą schody z głównej drogi i winda (choć nie sprawdzałem czy działa). Żegiestów to podobno najmniejsze uzdrowisko w Polsce. No w planach to ono miało rozmach, ale dziś prawie wszystko jest pozamykane. Żółty budynek Warszawianki międzywojennego architekta Szyszko-Bohusza pozostał w niezłym stanie (w końcu zabytek architektury), ale wygląda na zamknięty.

Warszawianka.jpg

Dookoła natomiast stoją smutne pustostany bez drzwi i okien. Same nieudane inwestycje.

Puste pensjonaty.jpg

W bocznej dolince jest duży Dom Zdrojowy. Chyba w trakcie renowacji. Z tyłu za nim stoi wysoki dźwig i generalnie wokół plac budowy. Ale nie dam głowy czy faktycznie w tygodniu tam pracują czy tak stoi od jakiegoś czasu.

Dom Zdrojowy.jpg

Do źródeł w głębi dolinki trudno dojść ze względu na tą budowę i bardzo śliski chodnik przypominający trochę bobslejową rynnę. Podszedłem natomiast pod neogotycką kaplicę św Kingi na górskim ryglu.

Kaplica św Kingi w Żegiestowie.jpg

Taras widokowy, dzwonnica, nieopodal wiata, tablica pamięci księdza Gurgacza. Tu i w Piwnicznej. To ofiara komunistycznych prześladowań z lat 50-tych ubiegłego wieku. Od kaplicy zejście leśnym chodnikiem obok kolejnych zrujnowanych pensjonatów. Przy drodze jedna ładna drewniana willa.

Willa na stoku.jpg

Miejscami też ślisko, chociaż tu akurat odśnieżane. Poniżej uzdrowiska dochodzę wzdłuż głównej drogi do betonowej kładki przez Poprad. Pora iść na drugą stronę rzeki.

Kładka nad Popradem.jpg

Słowacki brzeg
Niedaleko za mostem mijam domek ze źródłem Sulinka zwanym też Johanus. Woda leje się z kranu całkiem sporym strumieniem. Nawet smaczna, choć czuć, że mocno zmineralizowana. Żelazista sądząc po czerwonym nalocie.

Źródło Sulinka.jpg

Nieco dalej tuż nad brzegiem Popradu jest jeszcze druga podobna studzienka, tyle że wraz z kapliczką poświęconą w 2006 roku.

Kapliczka ze studzienką.jpg

Idąc na północ wzdłuż Popradu mijam niewielkie wioski: kolejno Mały Sulin, Zavodie, Medzibrodie i Kacze.

Medzibrodie.jpg

W Małym Sulinie jest przystanek autobusów jadących do Starej Lubowli. W niedzielę jedyny kursuje koło 17.

Przystanek w Sulinie.jpg

Inne wsie raczej są poza zasięgiem lokalnego zbiorkomu, co na Słowacji chyba jest rzadkością. Kolejne osady zajmują płaskie fragmenty teras głównie na łukach zakolowych. Ich polskie odpowiedniki leżą zazwyczaj w zupełnie innych punktach, stąd nowe mosty raczej szybko nie powstaną. Najbliżej jest chyba między Zavodiem a Zubrzykiem. Z przeciwległego brzegu dobrze widać stację kolejową po polskiej stronie oraz biały kościół czy cerkiew.

Zubrzyk.jpg

W Zavodiu jest też mały cmentarzyk u podnóża stromej góry. Po drodze sporo jest też przydrożnych krzyży kamiennych, umiejscowionych głównie przy wejściach do wsi.

Krzyż przydrożny.jpg

W Medzibrodiu kiedyś istniała baza turystyczna. Budynek ten przypomina małą wiejską szkołę, ale dziś jest zamknięty na cztery spusty.

Dawna baza turystyczna w Medzibrodiu.jpg

Popas można sobie zrobić w małym lasku sosnowym po drugiej stronie drogi. Są tam ławeczki i miejsce na ognisko. W kilku miejscach dolina się zwęża a ze stoków wzgórz sterczą skałki.

Skałki.jpg

Nie jest to może przełom pieniński, ale widoki ładne. Za wsią Kacze nieoczekiwanie natykam się na schowaną w wąwozie osadę cygańską. W odróżnieniu od Cigelki było tu jednak zupełnie spokojnie. Ani żywej duszy. Dopiero potem już w Mniszku minąłem trójkę Romów - dziewczynę i dwóch małych chłopaków.

Rozlewisko Popradu.jpg

Myślałem, że z Mniszka do Piwnicznej przejdę sobie starą drogą po tej samej stronie Popradu. Na pagórku w lesie przy właściwej granicy czeka mnie jednak niespodzianka. Droga jest całkowicie zabarykadowana. Na jej środku stoi namiot wojskowy. Podszedłem, bo ze znaków i napisów wynikało jedynie, że jest tu strefa osuwisk, więc samochody nie jeżdżą, ale człowiek może by i przeszedł. Niestety. Wyszedł do mnie dość niepozorny chłopaczek z karabinem i mówi, że siedzą tutaj i pilnują granicy, która jest zamknięta także dla pieszych. Chyba na stałe. Takie mają rozkazy. Ale nie ma to związku z zepsutą drogą. Cóż widać boimy się inwazji Słowaków. Wróciłem do Mniszka i przeszedłem nowym mostem do Łomnicy-Zdrój.

Mniszek.jpg

Na moście też jest posterunek słowackich pograniczników, ale pieszych się w ogóle nie czepiają, zresztą samochody chyba też przepuszczają bez większego problemu.

Piwniczna
Do Piwnicznej idę więc główną drogą po polskiej stronie a w zasadzie biegnącą równolegle do niej ścieżką rowerową. Uzdrowisko Piwniczna jest takie nieskoncentrowane. Trochę ośrodków jest już przy wjeździe do miasta obok zielonego mostu.

Piwniczna most.jpg

Więcej na Zawodziu, czyli za Popradem, ale w części południowej.

Piwniczna nad Popradem.jpg

Znajdująca się tam pijalnia to w zasadzie kawiarnia w stylu dworkowym. Na środku są jakieś kraniki, ale w tych warunkach większą atrakcją jest kawa i ciastka. Przed pijalnią rozciąga się mały park o tej porze roku niezbyt efektowny.

Pijalnia.jpg

Wcześniej jeszcze przy kładce nad Popradem stoi brama do parku leśnego, który zajmuje stoki góry Kicarz. Po drugiej stronie rzeki przy stacji kolejowej też jest rodzaj parku. Pełno tam kaczek i są ogródki dziecięce. Z kolei przy kościele parafialnym jest ogród z pomnikiem Jana Pawła II i dużym ołtarzem polowym na błoniu na dole.

Park pod kościołem.jpg

Szkoda tylko, że ogród jest zamknięty od ulicy, więc nie da się nim skrócić drogi do rynku.

Rynek w Piwnicznej.jpg

W środku głównego placu Piwnicznej obejrzeć można starą studnię tzw. kasztę.

Studnia w rynku.jpg

Kiedyś pamiętam był tam też stary wóz strażacki. Gdzieś widać znikł.

[Adler]

Dałeś jednak radę z tymi załącznikami?

[Comen]

Bo da się to wrzucić w ciemno jak wiadomo jak to działa. Ale lepiej było kontrolować załączniki, żeby ich przypadkiem nie dublować.

[petruss1990]

Całkiem przyjemna wycieczka. Jak kilka lat temu przejeżdżałem przez Żegiestów, to wyglądał identycznie. Coś ciężko idzie ta renowacja...
Byłeś w Piwnicznej w tym parku z okopami?

[Comen]

Tam nie podszedłem, choć zastanawiałem się chwilę. Z Piwniczną mam ten problem, że tam kilkukrotnie kończyłem trasę i nie miałem już wtedy specjalnie siły ani czasu aby wchodzić jeszcze pod taką sporą górkę. Jest tam też i kaplica i platforma widokowa. Kiedyś muszę wymyślić jakieś przejście zaczynające się w Piwnicznej i na początek podejść na Węgielnik.

[petruss1990]

Podobnie jak ja. Jak zostanie czas to pójdę... Nigdy nie było...

[Adler]

Zastanawiam się, czy w Żegiestowie Zdroju jakikolwiek ośrodek funkcjonuje. Zawsze tam pusto i ponuro.
Będę w czerwcu.

[gar]

Na Łopacie tak a w centrum marnie to wygląda.

[tadeks]

Zastanawiam się, czy w Żegiestowie Zdroju jakikolwiek ośrodek funkcjonuje. Zawsze tam pusto i ponuro.

Byłem w 2018 roku przez 2 tygodnie w sanatorium Wiktor- Cechini na Łopacie w Żegiestowie. Mile wspominam, dużo pochodziłem po bliskiej i dalszej okolicy. Komunikacja: pociągi, busy do zaakceptowania, dużo korzystałem. Można sobie nawet bez auta poukładać ciekawe dniówki turystyczne.
https://www.uzdrowiskozegiestow.pl/bez- ... r-cechini/
Dom Zdrojowy (ten w bocznej dolinie) był wówczas w stanie opłakanym i o odbudowie już wspominano.

[Comen]

Zastanawiam się, czy w Żegiestowie Zdroju jakikolwiek ośrodek funkcjonuje. Zawsze tam pusto i ponuro.
Będę w czerwcu.

Z pociągu widziałem jeden lub dwa ośrodki wcześniej przed stacją w okolicach skrzyżowania do Żegiestowa wsi. A i na tej promenadce minął mnie jeden spacerowicz, raczej kuracjusz niż turysta.

[Adler]

Byłem w 2018 roku przez 2 tygodnie w sanatorium Wiktor- Cechini na Łopacie w Żegiestowie. Mile wspominam, dużo pochodziłem po bliskiej i dalszej okolicy.

To już prawie 6 lat temu. Było dużo spacerujących kuracjuszy? Gastronomia komercyjna funkcjonowała?

Z pociągu widziałem jeden lub dwa ośrodki wcześniej przed stacją w okolicach skrzyżowania do Żegiestowa wsi. A i na tej promenadce minął mnie jeden spacerowicz, raczej kuracjusz niż turysta.

Przy ośrodkach dużo zaparkowanych samochodów? Ma się wrażenie, że to nie tylko najmniejsze uzdrowisko w kraju, ale też najspokojniejsze...

[Comen]

Z pociągu to nie widać zaparkowanych samochodów jeśli miejsce parkowania jest gdzieś za domem. To raczej małe ośrodki - powiedzmy takie wille. Inna sprawa że pora roku też nie jest specjalnie uzdrowiskowa.

[gar]

Najspokojniejszy jest chyba Przerzeczyn - Zdrój. Tam trudno spotkać kogokolwiek. Takie wymarłe uzdrowisko a podobno wciąż działa.

[Comen]

Z takich małych uzdrowisk to chyba jeszcze Wapienne Wieniec Zdrój i Długopole.

[Adler]

W Wapiennym widać przynajmniej spacerujących przyjezdnych. Gastronomia skromna, ale działa. W Żegiestowie ani tego pierwszego, ani drugiego.

[Norden]

tablica pamięci księdza Gurgacza. Tu i w Piwnicznej. To ofiara komunistycznych prześladowań z lat 50-tych ubiegłego wieku.

Ksiądz Gurgacz był aktywnym członkiem Żandarmerii w latach 1948 - 1949, czyli oddziału partyzanckiego zwalczającego ustrój komunistyczny po zakończeniu II Wojny Światowej (był tzw. Żołnierzem Wyklętym jak ktoś woli to ostatnio "modne" określenie). Był to jedyny przypadek uczestnictwa księdza w partyzantce powojennej. Został ujęty przez UB w Krakowie po nieudanym "napadzie" Żandarmerii na bank i skazany na karę śmierci. Tuż za Halą Łabowską na szlaku GSB - po lewej stronie idąc w stronę Wierchu nad Kamieniem - znajduje się pomnik poświęcony Żandarmerii i księdzu Gurgaczowi. Jest też ołtarz polowy. Pierwotnie na szczycie pomnika znajdował się orzeł wykonany z jakiegoś stopu metalu i został skradziony (jak znajdę fotkę to wrzucę), obecnie jest replika z tworzywa sztucznego...

[Norden]

Tuż za Halą Łabowską na szlaku GSB - po lewej stronie idąc w stronę Wierchu nad Kamieniem - znajduje się pomnik poświęcony Żandarmerii i księdzu Gurgaczowi. Jest też ołtarz polowy. Pierwotnie na szczycie pomnika znajdował się orzeł wykonany z jakiegoś stopu metalu i został skradziony (jak znajdę fotkę to wrzucę), obecnie jest replika z tworzywa sztucznego...